Kees rent door het huis en Eelk rent er achteraan. Een klein pluche balletje is de inzet van al dat plezier. Lola ligt lui op de bank en slaat de poezelige dames met weinig interesse gade, maar dan springt ze er toch vanaf en zoekt in het kielzog van de katten[…]
Prince is niet mijn muziek Moet ik iets van Prince vinden, althans dat vindt DWDD … … en iedereen volgt gedwee. Maar ik vind Prince en zijn muziek niet lekker in de oren. Het doet me niks. Geeft me geen kicks. Toch luister ik goed… …en constateer uiteindelijk dat de[…]
Leguaan op z’n hoede… De luie leguaan hangt ontspannen in de boom. Mijn aanwezigheid met camera lijkt hij rustig over zich te laten komen. Het zal zijn tijd wel duren… Wat plots wel zijn aandacht trekt is iets woelend op de grond onder de boom. Het heeft wat vreemde kuren.[…]
De wereld openen Het wordt donker. Mensen verdwijnen in huizen. Gordijnen gaan dicht … … en binnen schijnt er licht. De wereld wordt even buiten gesloten. En slechts via de computer of televisie gaan we onze wereld weer vergroten. Veilig op een afstandje, toekijken en oordelen. Dat is het vrijwillige[…]
Een heldere nacht Ik kijk naar de hemel. Deze is allemachtig prachtig. Een heldere kristalnacht … … maar dat heeft een wrange bijsmaak. Want kristalnacht is geen pracht. Maar een wrede daad … … vol van haat. De hemel is vandaag verre van dat … … en ik zou willen[…]
Woordenwaterval De pen in mijn hand laat woorden, zinnen en teksten ontstaan. Het lijkt als vanzelf te gaan, alsof ik niet bewust denk. Soms voelt het als een geschenk, maar het kan me ook alsmaar door laten gaan en mijn hoofd lijkt leeg te moeten. Een woordenwaterval groots en meeslepend…[…]
Geluk… Ik kijk haar aan, ze is zo mooi… fier met haar kopje in de wind. Het is Keesje, mijn schoonheid mijn kattenkind. Zacht schuift ze tegen mijn arm, als ik me triest voel. Rolt ze op, op mijn schoot en kirt ze zacht als ik haar mag aaien. Met[…]
Inspiratieloos De pen ligt stil op het papier. Slechts deze zin pers ik uit mijn pen. Meestal vloeit het, dat is de persoon zoals ik mezelf ken. Echter, dat zijn ook woorden die moeten, waarmee ik betreed mijn eigen creativiteit met voeten. Dan leg ik de pen ten ruste, aanschouw[…]
Vliegen rond middernacht Het is donker, bijna nacht Ik kijk in de lucht en het lijkt er feest Knipperende lichten in verschillende kleuren Zijn hoog in de lucht te bespeuren Ze vliegen rakelings langs elkaar En iedere keer denk ik weer Is het die piloot zijn laatste keer? 21/7/13
Een effectief (menselijk) proces De pen zit verklonken aan mijn linkerhand. De hand en vulpen hebben een hechte band. De pen schrijft in de hand als vanzelf. Waarbij mijn hand tevens is dat beschermende gewelf. Woorden vloeien in de juiste volgorde op het papier. Ik verbaas me erover, maar mijn[…]
