Het dorp, deel 11
11. Kleding in de straat
Waar kinderen spelen worden jasjes en soms ook schoenen uitgedaan. Dit wordt mogelijk vergeten als de kinderen weer huiswaarts gaan. Echter, tijdens mijn wandelingen met de hondjes kom ik steeds vaker kleding en soms ook schoenen van volwassenen tegen. Gewoon te pas en te onpas. Hoezo, laat je een compleet trainingspak achter, een jack, een sweater of sportschoenen? Ik snap het niet helemaal.
Laatst lag er een jack en dat bleek van een van vele vissers die regelmatig de lokale plas bevissen. Hang je het dan ergens zichtbaar overheen, dan is het de volgende dag wel weg. Ik ga ervan uit dat de eigenaar het op is komen halen. Het wordt anders als je sommige kledingstukken al een week of langer ziet liggen op of bij een grasveld, langs een bosschage of aan de rand van het bos. Er hebben inmiddels honden overheen gepist, vogelpoep is zichtbaar en/of er liggen afgevallen bladeren op. Het gaat veelal over trainingspakken of delen daarvan, sweatshirt en T-shirts. Vorige week zag ik relatief goed uitziende sportschoenen bij een uitlaatveldje staan en die stonden er enkele dagen later nog. Ik vrees dat die kleding en schoenen niet meer opgehaald worden en pas afgevoerd als de gemeentelijke groenvoorziening er aan de slag gaat.
Nu is dit dorp verre van rijk en dan verwacht je toch dat kleding niet te pas en te onpas ‘vergeten’ wordt. Eerlijk, ik vind dat eigenlijk best vreemd. Ik denk dan … zijn het krijgertjes en wil je er op deze manier vanaf of krijg je zoveel dat een trainingspak meer of minder niet uitmaakt of is het krijgertje niet van het merk dat je eigenlijk wil hebben. Wat de reden ook is … erg netjes is het niet. Als het immers niet iets is wat je wilt houden, doneer het dan aan de kledingbank of breng het naar de kringloop. Er zijn mogelijk mensen die het goed kunnen gebruiken en er wel blij mee zijn. Mij bekruipt dan een gevoel van ondankbaarheid en dat vind ik eigenlijk niet bij dit dorp passen.
Ik heb voor mezelf nog niet bedacht wat ik verder met dit idee moet, maar ik vind het wel iets om te benoemen … en dat doe ik dus in dit relaas.
Wordt vervolgd …
