Het dorp, deel 4
4. Controle
Aan het eind van mijn straat woont een stel met een herder en haar twee pups. Als ze klein zijn ziet het er allemaal leuk uit. Aangezien het stel de honden los laat lopen, confronteert de moederhond iedereen die met een hond wandelt met haar dominantie. Je zou ook eens aan haar pups komen en gelijk heeft ze. Logischerwijs zou je dus de moederhond aan de lijn moet houden.
Echter, dat weerhoudt de vrouw van het stel niet om op een vroege ochtend de honden mee te nemen en juist moeder los te laten lopen. Als ik aan het wandelen ben met mijn hondjes, komt de moederhond plots op mijn oudere hondje afgerend. Ze pakt haar bij haar hals en slingert haar over het gras. Ik trek haar weg, maar ze ziet mijn hondje als een bedreiging voor haar pups.
Als de vrouw met de pups aan de lijn gaat rennen krijgt ze de moederhond op enig moment onder controle en zegt: “Foei, als je dit nog een keer doet ga je aan de lijn.” Nou dan heb je overwicht … maar niet heus! Ik controleer mijn hondje en ze is gelukkig met de schrik vrijgekomen. Ze beeft wel als een rietje en thuis trilt ze nog. Ik neem haar uitgebreid in mijn armen en langzaam wordt ze rustiger. Ik besluit er melding van te maken bij de politie. Om er vervolgens na vele weken iets van te horen. Een agente die in de avonduren aan de deur staat, vraagt of ze de situatie nog eens met me mag bespreken. We nemen de situatie door en ze gaat er werk van maken, zegt ze.
Dat heeft de agente ongetwijfeld gedaan, maar levert vooralsnog geen resultaat op. Ik zie het stel nog regelmatig met de honden loslopend. Ik vind het met de vele hondjes in het dorp onverantwoord, maar het wordt pas echt serieus als ik met mijn hondjes door de straat loop en de jonge pups, inmiddels niet zo klein meer, achter mijn honden aan de straat op rennen. Ze belagen mijn hondjes en de eigenaar loopt tevergeefs te schreeuwen. Het duurt minuten voordat hij ze onder controle heeft en mijn hondjes zijn behoorlijk van de leg door dit intimiderende handelen van de opgeschoten pups. Hoe dan ook, het maakt op mij indruk, laat staan als dit op ooghoogte plaatsvindt.
Ik neem weer contact op met de politie en hoop dat het dit keer wel tussen de oren van het stel terecht komt. Is dan de rust teruggekeerd in het dorp? Ik hoop het en zie wel dat na een week of wat er eens soort poortje gemaakt wordt bij de entree van de tuin.
En soms kan er ook weer gelachen worden, want als ik mijn ramen zeem zie ik een vriendinnebuuf uit het slaapkamerraam hangen. Ze doet, tevergeefs, verschillende pogingen de goot schoon te maken met een lange stok. De bladeren hebben de goot gevuld en om verstoppingen te voorkomen is ze zelf aan de slag gegaan. Het zijn echter vruchteloze pogingen gootje schoonmaken en dan lijkt ze er plots ook klaar mee. Ik kan me zo voorstellen dat ze inwendig even gevloekt heeft, dat zou ik namelijk gedaan hebben. Even later schuif ik nog even bij haar aan voor de koffie en ze laat, onder het genot van een cappuccino, haar capriolen in de dakgoot nog even de revue passeren. Ze heeft besloten dat de glazenwasser haar probleem ook op kan lossen en hij mag het nu gaan doen. Ze is er klaar mee.
Als ik naar huis loop met mijn hondjes, komen we de oudere dame met leuke kleine fluffy hond tegen. Een jonge witte reu die mijn kleine viervoetige dames wel ziet zitten en overigens alle kleine viervoetige dames. Hij springt om ze heen, ruikt aan alle kanten aan ze en wil spelen. Als de dame met stok verder wil lopen gaat hij liggen. Gewoon plat op de buik en de dame zegt: “Bij mijn zoon weet hij dat hij wordt meegesleurd, maar dat vind ik zowat.” Hij blijft echter plat op de buik voor mijn hondjes liggen en zij vinden hem wel amusant. Dan is de oudere dame er toch klaar mee en begint te trekken. De hond, nog steeds plat op de buik, wordt over de grond meegesleurd. Alsof het hem niets interesseert blijft hij gewoon liggen en wordt door de dame, die er zichtbaar moeite mee heeft, meters meegesleurd. Het ziet er komisch uit en aangezien ze niet hard sleurt, doet het niet echt pijn, maar de hond is nog steeds leidend.
Wordt vervolgd …
