Over plaatsvervangende corona-schaamte en eigen vermogen…
Ik sprak laatst een ondernemer die een soort plaatsvervangende schaamte had, omdat zijn bedrijf in deze corona-tijd gewoon doordraaide zonder enige vorm van terugloop van omzet. Hij had inmiddels een aantal ondernemers gesproken die er in meer of mindere mate last van hadden en sommige konden het hoofd financieel nauwelijks boven water houden. Hij was nogal terughoudend over zijn eigen onderneming geworden.
Hoe ga ik met mijn trots om?
Zo trots als hij de eerste periode tijdens de corona-perikelen was doorgekomen, zo weinig kwam eruit toen ik er recentelijk naar vroeg. “Tja, kan ik zeggen dat het super gaat en zegt een collega ondernemer dat hij een terugval van 50% tot 60% heeft en geplande investeringen vooruit moet schuiven om de huur en salarissen van de mensen te kunnen betalen. Dan denk ik, dan zal ik maar niet zeggen dat mijn bedrijf gewoon doorgaat en ik financieel geen verschil merk. Ik voelde me gewoon opgelaten.”
Vreemd genoeg moest ik daar wel even over nadenken, want natuurlijk mag een ondernemer trots zijn op zijn eigen onderneming en dat het goed gaat. Toch snap ik ook dat je je een beetje opgelaten kunt voelen, als die andere trotse ondernemer moeite heeft het hoofd boven water te houden in deze moeilijke periode.
Eigen vermogen
Natuurlijk is het sneu voor een ondernemer als er door corona (financiële) problemen komen. De regering heeft allerlei ondersteunende pakketten om te voorkomen dat er ondernemers omvallen. Maar daar redden ze het lang niet altijd mee.
De ondernemer met plaatsvervangende schaamte maakte nog wel een goede opmerking, want een van de ondernemers die hij had gesproken en al ruim 10 jaar in het vak zat, redde het niet met de ondersteuning. Op zijn vraag of hij de maanden kon overbruggen met wat eigen financiële middelen, ofwel een beetje interen op eigen vermogen, had hij het antwoord “Welk eigen vermogen?” gekregen.
Dat snapte de ondernemer niet goed en ik eigenlijk ook niet. Je netto winst kan je altijd gebruiken voor eigen middelen, maar ja … een spaarpotje creëren – voor onvoorziene zaken – is ook onderdeel van ondernemen. Deze ondernemer kon goed van zijn zaak leven, maar had nauwelijks wat extra’s op de bank staan. Hij had het altijd druk gehad en nooit iets van krapte gemerkt. Tja, maar daarom noemen we het ook ‘onvoorzien’.
Die plaatsvervangende schaamte snap ik, maar vind ik niet nodig. Ik hoop alleen dat ondernemers vanaf het moment dat het financieel mogelijk is, wat geld opzij zetten. Is het niet voor iets onvoorziens, dan is het gewoon een lekker spaar- of extra pensioenpotje voor de toekomst. Ik blijf me toch verbazen ….
