Verhuizen, verbouwen en landen
Ik ben al een aantal keer van woning gewisseld. Niet dat ik niet kan aarden, want ik heb ook jaren op bepaalde plaatsen gewoond. Toch kon ik, terugkijkend, nooit landen en het lijkt erop dat dit nu eindelijk wel het geval is. Van veel verhuizen ga je functioneel leven en eigenlijk doe ik dat nog steeds. Maar ja, wat is functioneel leven eigenlijk? En of het goed is … ik durf het niet voor een ander te zeggen, maar voor mij is het goed geweest. Hét proces om los te laten en dat had ik nodig.
Dat ik dingen anders wilde doen begon in 2008 en dat ik echt moest leren loslaten begon een jaar of twee later. Vanaf dat moment tot 2018 heb ik gevoelsmatig gezworven en ruimte gegeven aan wat ik voelde. Woning verkocht en met de behoefte aan groen op de Veluwe terechtgekomen. Alleen maar bomen, hier en daar een poeltje en stuifzand. Van een grote woning, maar een kleine woning ruimt op, dat kan ik verzekeren. Verschillende keren door je spullen gaan en iedere keer weer een vuilniszak wegdoen. Goed spul naar de kringloop of het kledingverzamelpunt en oud spul apart zetten om in de container te gooien. Iets een tweede leven geven, geeft een goed gevoel.
Als de bomen op de Veluwe hun werk hebben gedaan, komt de zon in beeld. Goed beschouwd moet die er wat mij betreft altijd zijn. Ik laaf me aan zonnestralen. Niet zozeer voor dat bruine kleurtje, maar omdat de geest er om vraagt. Komt de zon niet naar mij, dan ga ik naar de zon en met kat en hond richting Curaçao verhuisd. Om daar tijd te maken voor yoga in de zon, werken aan een bureau in de tuin, veel groen om me heen en het idee te krijgen te kunnen landen. Wat uiteindelijk toch niet het geval was, wat niet wegneemt dat ik wel wat met het eiland heb.
In Nederland een tijdje bij vrienden gelogeerd en hoe nu verder? Door een diep dal gegaan, maar ook een ideale periode om vrienden en familie echt te leren kennen en daar conclusies uit te trekken. Hierbij nog steeds leven vanuit die koffer. Om in Gorinchem, lekker centraal, een tijdelijke plek te vinden en te kijken hoe verder. Het duurt vervolgens nog een tijd om me te realiseren dat wonen bij het water een must voor mij is. Dan valt er al een aardig stuk van Nederland af. Koppel er aan waar ik veel werk verricht en dan kom je in het rivierengebied uit.
Ik heb zeeën, oceanen en de Hollandse rivieren langere tijd mogen aanschouwen en nu geland langs de Lek. Althans het begint eindelijk als landen te voelen. Mijn functionele leefwijze is niet echt anders geworden. Ik heb nu weer meer ruimte, maar die laat ik liever leeg dan vol te stoppen met allerlei spullen die ik eigenlijk niet nodig heb. Mijn kleding kan op drie flinke rekken en dat ga ik zou houden. Mijn schoenenkast is vol en als ik iets anders koop, dan gaat er iets uit. Eigenlijk doe ik dat met alles. Misschien is het een soort minimalisme, maar ik voel me er prettig bij.
Mijn huis is na een jaar verbouwen aan de binnenkant klaar en de buitenkant moet er in het voorjaar aan geloven inclusief tuin … ook allemaal heel minimalistisch. De enige extra luxe die ik me ga veroorloven is een kleine sauna. Ik ben gek op de sauna maar de massale saunacomplexen bekoren me niet meer en ik heb er de ruimte voor. Pas toen ik er halverwege 2018 ging wonen en ik over een eigen sauna na ging denken, besefte ik dat ik aan het landen ben. Ik zit nog midden in dat proces, maar het voelt nu al anders. Ik heb gehoord dat het 17 maanden duurt, voordat je je ergens echt thuis voelt. Ik heb dus nog even te gaan … maar heb alle tijd. Ik ga nergens naar toe en wat de toekomst me brengt … ik zie het wel.
8/12/2018
