Het dilemma van burendag
Je kan maar voor een dilemma staan … je woont net in een dorp en daar vieren ze burendag uitbundig, zal ik maar zeggen. “Daar ga je toch ook naar toe” hoor ik een van de dorpelingen zeggen. Maar ja, ik ben niet zo’n planner. Ik moet op dat moment zin hebben om te gaan … en dat valt niet altijd bij iedereen goed.
Bezwaard
Ik voel me bijna bezwaard als ik niet verschijn, maar ik ben druk met mijn fulltime baan, eigen onderneming, mijn schrijfwerk en oh ja, ik zit nog midden in een verbouwing. Daarnaast heb ik ook nog wat dieren die tijd en aandacht nodig hebben en ga ik dus zorgvuldig om met mijn spaarzaam vrije tijd. Ik heb me op een gegeven moment voorgenomen – toen ik weer eens klem kwam te zitten, omdat ik overal “ja” op zei – dat ik eigenlijk niets meer van tevoren plan. Ik kijk op het moment dat er iets speelt of ik zin heb om te gaan of niet. Is alles in balans, dan vind ik er op uitgaan absoluut leuk, maar dat weet ik niet vooraf en al helemaal niet als iemand weken of zelfs maanden van tevoren roept “je komt toch ook?!”
Wat is burendag?
Ik heb jaren in de stad gewoond, daarna in de middle of nowhere (letterlijk in de bossen) en vervolgens op een eiland in de Cariben. Ik heb weinig van buurtfeesten meegekregen en eerlijk … ik ken mijn buren, zeg gedag en/of we maken een praatje en dat is het. De een wil de deur bij de ander platlopen en de ander kent de buren niet eens. Ik zit er gevoelsmatig een beetje tussen in en dat is dan weer een voordeel als je honden hebt. Je maakt met meer omliggende bewoners kennis en is het een beetje lekker weer, dan eindig je nog samen op een bankje en klets je over van alles. Hoe dan ook … daar voel ik me senang bij.
Dilemma
En dan is het bijna burendag … en weet ik nu al dat de mensen die ik tegenkom zullen vragen of ik ook ga. Een vriendin heeft intussen gebeld of we een hapje gaan eten en even bij kunnen kletsen en dat vind ik altijd leuk. Natuurlijk kan dat hapje eten met die vriendin ook een andere keer, maar daar zit hem nu net de crux. Je vrienden kies je uit, daar vind ik de verbinding en diepgang die ik zoek en dat is altijd leuk. Buren krijg je net als familie in de schoot geworpen.
Maar ja, moet ik nu mijn etentje verzetten, omdat ik me genoodzaakt voel naar de bijeenkomst op burendag te gaan? De een zal zeggen: “Tuurlijk … dat etentje kan altijd nog en burendag is maar éénmaal per jaar.” en de ander zal zeggen: “In je vrije tijd moet je doen waar je zin in hebt … het leven is te kort om dingen te doen waar je eigenlijk niet op zit te wachten.” Tja … een dilemma … hoe klein dan ook, mijn dilemma!
21/9/2018
