We're in beta!

Ik snap het water

Eerlijk gezegd ben ik er nooit bewust mee bezig geweest, maar toen ik op de Veluwe woonde besefte ik me dat ik behoefte had aan water om me heen. Misschien een kronkel, misschien typisch Nederlands, maar water is wat ik gekregen heb….

Terugkijkend heb ik bijna altijd in de buurt of zelfs recht tegenover water gewoond. De behoefte aan water manifesteerde zich pas toen ik langere tijd ver van water was, althans ‘ver’ voor Nederlandse begrippen. De Veluwe, een prachtig gebied om te mogen wonen, en ik heb genoten van de herten en wilde zwijnen in de achtertuin, maar het watertje in de voortuin was al het nabije water.

Toen ik me aan het oriënteren was waar ik uiteindelijk langere tijd wilde gaan wonen, kwam daar natuur, zon en water uit. Ik vind de seizoenen in Nederland oké, maar prefereer toch een constante temperatuur. Via een vriendin kwam ik in contact met Curaçao en qua werk kon het, dus waarom niet. Huis gehuurd, beesten ingepakt en met zijn drieën in het vliegtuig naar het eiland. Over het eiland heb ik een boek geschreven, dus daar zal ik nu niet verder op in gaan. Laat ik het zo zeggen, aan de natuur, het water en de zon heeft het niet gelegen dat ik teruggekomen ben. Via enkele vrienden waar ik even kon crashen, vond ik in Gorinchem een vaste plek. Straat uitlopen en ik stond aan de Merwede, wat richting Duitsland nog de Waal heet. Ik zocht geestelijk rust en in kreeg geestelijke rust, nu weet ik dat water daar erg belangrijk bij is.

Waar ik soms moeite heb mijn rust te vinden, gaat dat moeiteloos als ik op een bankje aan het water zit met mijn hond. De veerdiensten en binnenhaven van Gorinchem hebben iets pittoresks en het centrum, waar ik woonde, is te overzien. Over de wal lopen met de hond is een moment van rust en eenmaal bij de Merwede even op een bankje is geen straf, zelfs met minder weer. De veerdienst is intensief en functioneel. Enkele plaatsen langs het water, zowel in Brabant als Zuid-Holland, zijn georiënteerd op Gorinchem. Daarnaast is Gorinchem een plek waar riviercruises aanleggen en is er een intensief recreatief vaargedoe. Zeilboten, motorjachten en jetski’s … in de warmere maanden komt alles voorbij. Even op een bankje lang het water is amusant, geeft me inspiratie en een rustmoment in mijn drukke hoofd.

Maar ja, in het centrum is het toch druk en als je aanvoelt dat je naar een volgende plek moet, dan ga je nadenken. Dit heb ik een tijd gedaan en kwam tot de slotsom dat het een dijkhuis moest worden. Lekker in de buurt van water en verschillende niveaus. In de buurt van Gorinchem bleek er nauwelijks wat te koop of men vroeg de hoofdprijs. Als je de cirkel wat vergroot in het rivierengebied, dan raak je zowel de Maas als de Lek. Die eerste rivier bleek voor mijn werk te ver, maar die tweede niet. Jawel, na een aantal dijkhuizen te hebben bekeken kwam ik bij een groot vervallen dijkhuis met een relatief kleine omsloten tuin. Eigenlijk wilde ik het andersom, maar de natuur in de voor én achtertuin mét water, maakt veel goed. Verbouwen …. maanden verbouwen en in het souterrain wonen, is dan een kleine opoffering.

Het mooie weer is er weer en ik ga graag naar buiten. De tuin is nog een bouwval, maar de Lek is binnen handbereik evenals de molens met het grote natuurgebied. Ik zit aan nu aan het water van de Lek, daar waar het water de Nieuwe Maas gaat heten, samensmelt met de Noord, en richting Rotterdam stroomt. Ik zie de natuur op rechts en de Rotterdamse skyline op links. Plotseling snap ik het water, realiseer ik me. Een soort eyeopener, ik voel het gebeuren. De waterbus in de Alblasserwaard pendelt tussen de Drechtsteden en Rotterdam en is een bezige bij op het water. Dit geldt ook voor de veerdiensten voor gemotoriseerd verkeerd en die voor de wandelaars en fietsers. Tel daar de riviercruises, de privévaarders en het vrachtverkeer bij op en de rivier wordt optimaal ‘gebruikt’.

Ik aanschouw het en zie dat alles en iedereen moeiteloos aan het blenden is. Inclusief de vogels langs en op het water en een enkele hond die over de oeverkeien even natte voeten haalt. De functies die het water voor de mens heeft zijn vooral praktisch, economisch en/of ontspannend. Voor de natuur ligt dat anders, ik ervaar de vruchtbaarheid van het water en alle planten aan de oevers en het leven in het water. Als ik er zo over nadenk, voelt het voor mij meer een soort bakermat. Ik heb nu aan alle drie de grote rivieren gewoond en voel de functie die dit water heeft tot in mijn vezels. Het water blijkt ook mijn bakermat.

07/05/2018

Visit Us On TwitterVisit Us On Facebook