We're in beta!

Gewoon een beetje dom…

Vreemd toch hoe het zo kan lopen. In 2008 stapte we massaal een enorme crisis binnen. Een crisis die begon bij de banken en langzaam maar zeker menig continent voor langere tijd in de greep heeft weten te houden. Maar zoals iedereen weet, komt er vroeg of laat weer een einde aan een crisis en wordt er weer een opwaartse flow in gang gezet. Nou zou je toch zeggen dat je leert van je fouten en de fouten uit het verleden als leerzame trajecten ziet over hoe zaken anders c.q. beter kunnen.

Ja … dat zou je denken. Maar met enige regelmaat blijkt dat niets minder waar is. Immers, als je de mens niet tegen zichzelf gaat beschermen, lenen we weer tegen de klippen op voor dat grote huis of dat oude huis wat je groots wilt gaan verbouwen. Die mogelijkheden zijn wettelijk inmiddels ingeperkt, maar daar floreren de (persoonlijke) lening verschaffers weer bij. Dan de te verbouwen keuken maar niet in de hypotheek meenemen, dan sluiten we maar een “PL’etje”. En voor die mooie vakantie of nieuwe auto kunnen we de lening ook wel aanspreken. Immers, er is weer genoeg geld en dat mag rollen.

Daarmee wil ik niet het vermanende vingertje opsteken en zeggen dat we alles moeten oppotten, want daar is de economie immers ook niet mee gediend. Maar een kleine rem, juist met de voorbije crisis als voorbeeld, zou een les uit het verleden kunnen zijn en je behoeden voor slechtere tijden. Want hoe je het wendt of keert, ook die komen er op enig moment weer aan. Jezelf dus niet volledig in de schulden steken, kan helpen als je een iets mindere periode (even) moet overbruggen.

Bij ING doet men het weer anders. Daar krijgt het personeel 1,7% opslag en de eindverantwoordelijke 50%. Alle al lopende discussies hieromtrent en roepen om verantwoording afleggen ten spijt, de verhouding lijkt hier echt een beetje zoek. Ja, een manager mag bij goed functioneren een flink salaris verdienen. Echter, het excuus dat hij anders zo door het buitenland wordt “weggekaapt” – omdat die salarissen daar heel gewoon zijn – is een kulreden. Natuurlijk kan niet iedereen deze zetel succesvol invullen, ieder zijn vak. Dat neemt niet weg dat er heus meer zeer bekwame managers zijn die wel integer en binnen (financiële) grenzen hun vak succesvol uit willen oefenen. Deze wijze van handelen vind ik, behalve naar de klant, ook naar het personeel nogal denigrerend. Maar ja, wellicht wil hij een groter en luxer huis, wil hij graag die extra 0 op zijn banksaldo zien vanwege een groot ego of simpele inhaligheid.

Als er al over “schuldig zijn aan…” gesproken wordt, kan je de schuld niet in zijn geheel bij de grote groep consumenten leggen. Ook menig bank heeft dus te weinig geleerd van de voorbij crisis. Dat is jammer, want terugkijken op een periode die voor menigeen als “vervelend” of zelfs “ernstig” te noemen is, maar die toch nog iets opgeleverd heeft, is beter dan opnieuw dezelfde fouten maken. Of zoals Maxima het zou zeggen “… hij was gewoon een beetje dom …”.

8/3/2018

Visit Us On TwitterVisit Us On Facebook