Curaçao ontdekken, deel 10
Curaçao ontdekken, deel 10
Het is nog vroeg als ik me meld bij het dierenasiel en er blijkt grote hilariteit. De honden worden geënt of iets dergelijks en blijkbaar vertellen de honden het elkaar door. Zodra er weer een richting de dierenarts gaat, begint de rest als bezetene te blaffen. Tussen de herrie staat een klein kooitje op een kist. In het kleine kooitje zitten twee alleraardigste jonge katjes van enkele weken oud. De eigenaresse blijkt allergisch te zijn en moet ze afgeven en hoewel normaal de receptiedame deze kleintjes een week of wat mee naar huis neemt, kan dat nu niet. Bovendien een van de twee heeft diarree, dus er moet ook nog wat het bekkie in om daar vanaf te komen.
Zegt een van de dames die het klein spul staat te bewonderen, kan jij die niet een weekje of zo meenemen? Natuurlijk vind ik dat leuk, maar ik heb 2 huisdieren en wil niet dat ze aangestoken worden met iets. Maar ik kan ze apart zetten, neem een grote kooi mee en begin diezelfde middag met tutten met de kleine katjes. Hoewel kat en hond nieuwsgierig zijn, laten ze me mijn gang gaan en in geef ze een plek in de badkamer. Nestje voor ze maken, medicijn geven en wat eten regelen. Als het eten er eenmaal staat, is het in geen tijd weg. Ik denk dat de katjes even niet te eten hebben gehad.
Ik tut zo wat tussen het werk door met de beestjes en dan blijken kat en hond toch wel steeds minder pret in die kleine schreeuwertjes te hebben. Het geluid van het kleine vrouwtje is hoog en hard en hoor je door heel het huis. Lola komt dan ook regelmatig voor de deur staan. Ze moet er iets mee, maar ze heeft geen idee wat. Kees daarentegen kijkt me aan met een kopje van “je gaat je gang maar, maar ik niet”. Ik heb de katjes inmiddels op Facebook gezet en er heeft zich al iemand gemeld die de katjes wil hebben. Ze moeten nog een week of wat bij mij blijven, want ze zijn erg klein. De man begrijpt het en ik probeer ze gezond af te leveren. Krijgen ze in ieder geval weer een thuis.
Inmiddels is Keesje jaloers geworden en wil niet echt aangehaald worden door mij. Maar ach, over een week of wat zijn ze weer weg en dan heeft mevrouw weer het rijk alleen … want Lola telt uiteraard niet. Nog even enkele dagen tutten voor mij.
2/5/14
