Somt komt pijn uit onverwachte hoek
Somt komt pijn uit onverwachte hoek
Als je van iemand houdt, iemand waar je altijd voor bent geweest en tot dit moment ook andersom, als zo iemand puur kiest voor zichzelf en je bovendien met een probleem extra opzadelt, dan kan Koningsdag niet slechter vallen. Lieve woorden van eerder, vallen als besmette druppels in het water en kleuren het water donker en smoezelig.
Zoiets gaat door merg en been, ik voel me plots niet goed en naar adem snakkend loop ik door het te grote huis. Ik kan letterlijk en figuurlijk nergens heen. Het bloed trekt uit mijn hoofd en ik heb moeite me staande te houden. Dit mag niet verkeerd gaan, ik ben hier alleen. De zoveelste afwijzing.
Ik zoek contact met vrienden, maar die zijn natuurlijk Koningsdag vieren en ik drink wat koel water in de hoop dat ik me beter ga voelen. Iedere keer als ik dreig te gaan huilen, trekt het bloed weer weg uit mijn hoofd en ik voel echt een steek in mijn hartstreek. Symbolisch? Ik moet melden dat ik even geen contact wil, want ieder contact doet pijn.
Dan ga ik achter mijn laptop zitten en het bloed lijkt heel voorzichtig weer terug te willen keren in mijn hoofd. Dit doet pas echt pijn en het beestenspul komt even kijken of alles wel goed is. Schrijven is nu de beste afleiding en de laptop dus even mijn beste vriend. Best dagboek, het komt wel goed…
26/4/14
