Curaçao ontdekken, deel 3
Curaçao ontdekken, deel 3
Waar ik met mijn ontdekken van Curaçao aan voorbij gaan is de woning waar ik verblijf. Ik heb een tijdje op internet gezocht en dacht een oud karakteristiek huisje uit Curaçao te vinden. Maar niets van dat alles, want de makelaars hebben resorts waar je vooral tussen Nederlanders geduwd wordt, met de nadruk op de veiligheid. Daar heb ik geen zin in en heb Livinggoed gevonden, een Nederlands stel, dat ook andere huizen heeft en vooral heel betaalbaar. Daar stond dit pand in Julianadorp bij, een oude bungalow in een “beter gesitueerde” buurt die voor een zeer acceptabel bedrag voor 8 maanden te huur staat.
“Mooie periode om te achterhalen of ik er wil blijven” zei ik tegen mezelf bij het lezen van de info op de makelaarssite. Ik vraag een Nederlandse vriendin die van Curaçao komt en “altijd doen” zegt ze heel nadrukkelijk.
Veel e-mail over en weer … en dus ook melden dat ik 2 kleine viervoeters heb. “Geen probleem” krijg ik al snel te horen en na een “screening” via Skype word ik oké bevonden om er te wonen gedurende de periode dat de eigenaren zelf in respectievelijk Costa Rica en Noord Holland- Nederland zijn.
En daar zit ik nu, Julianadorp … gesticht door Shell die hier de “middenklas” -medewerkers onderdak bood die hier voor deze multinational in de jaren 50 zijn komen werken. Nog steeds heeft het een beetje “villawijk” -achtigs, terwijl er veel anders geworden is. De eigenaren van de woning waar ik woon reizen zelf veel. Niet zo gek, want hij is piloot geweest en van hun huis in Rosta Rica gaan ze naar Nederland waar ze in Noord Holland een chalet gekocht hebben. Het zijn en blijven Nederlanders, dat merk je aan alles. Maar wel Nederlanders die ingeburgerd zijn en dat is goed. Easy going mensen … en terwijl ik dit type hoor ik de sirene van de politie voorbij komen en de honden meejanken op de geluiden van de sirene. Iedereen heeft hier honden, hele grote en woest uitziende. Wat ze overigens lang niet allemaal zijn, maar ja het schrikt potentiele dieven wel af.
Alarm dat hebben de eigenaren van deze woning ook aan laten leggen en ik moet mijn kat en hond in de nacht op mijn grote slaapkamer laten slapen. Niet dat ze dat erg vinden, want met die airco is het aangenaam slapen. Ik moet zelf niet verder dan de hal komen, voor het geval ik een plasje wil doen. En trouw schakel ik iedere nacht het alarm in en hoewel er 20 jaar geleden voor het laatst iemand in de keuken heeft gestaan die er niet thuishoort, blijft het vreemd. Ik kan er niet bij dat je iets van iemand anders mee wil nemen … armoede of niet. Dat gaat er bij mij niet in.
De collectie vliegtuigen en auto’s herinnert aan de hobby van de eigenaar. Hij heeft een passie voor vliegtuigen en auto’s en van die laatste vindt je er twee in de tuin. Een kleine oldtimer die er perfect uitziet én rijdt en een verroeste Porsche die nog eens de deur uit gedaan moet worden … en oh ja, hij heeft me ook nog van een racende oldtimer ergens in Nederland. Verder heeft hij een verzamelwoede en lijkt het een beetje op malle Pietje, de grote vriend van Swiebertje. Zij heeft een goed gevulde koeling achtergelaten, wat ze niet had hoeven doen. Ik moet zelfs spullen weggooien, zoveel laat ze achter. Een relaxed stel wat, op het moment dat ik dit type, aan het genieten is op Costa Rica.
De tuin laten ze verwilderen en op sommige plekken zie je nog de hand van de mens, maar op steeds minder plekken. Dat maakt dat de hagedissen zich er thuis voelen, ik af en toe een leguaan in de boom zie en moet slikken als ik plots een kakkerkalk van zo’n 4 cm zie. Maar met een veger kom je een heel eind … dus wegvegen die handel. Leven en laten leven … maar niet in huis. De hagedissen blijven het trouwens proberen, zodra het erg warm wordt kruipt er hier en daar een exemplaar op de veranda … maar ja, de eerste kan het met de snelheid van een kleine lief uitziende kat al niet meer navertellen. De veranda is gevaarlijk terrein…
Inmiddels is het vroeg in de avond en kijk ik naar late avondprogramma’s op de Nederlandse buis. Niet zo vreemd, mijn werk begeeft zich op Nederlands grondgebied en dat maakt het heel dubbel. Ik wil in het land opgaan, maar heb voor mijn werk met Nederland te maken. Ik moet daar een modus in zien te vinden en het vooral tijd geven … een van mijn grootste leerpunten.
13/3/14
