Curacao ontdekken, deel 1
Curaçao ontdekken, deel 1
Het is nog vroeg als ik over het eiland rijd. Het is zaterdag en hoewel er al genoeg mensen bij de supermarkt zijn, zijn er blijkbaar ook genoeg mensen die het er op de vrije zaterdag nog even lekker van nemen. Niet veel anders dan in Nederland. Wel hoor ik al vroeg de sirenes van de politie en omdat men er iets minder zorgvuldig rijdt zal ik maar zeggen, is de kans groot dat er weer ergens een ongeluk heeft plaatsgevonden.
Ik vervolg mijn weg, omdat ik ook naar de supermarkt moet. Ik pin en krijg zowaar een berg geld voor 300 euro … tja, de gulden kent men hier nog. Menig tegenstander van de euro kan hier het hart ophalen! Ik doe mijn boodschappen in de enorme supermarkt en probeer meteen wat lokale producten uit. Bij de kassa staat er een jongen klaar om de boodschappen in te pakken. Ik geef de jongen een euro, want ik heb nog geen klein lokaal geld. Eerst kijkt hij me aan wat hij er mee aan moet en zegt dan dat hij het voor niets doet. Hij mag de euro houden en als hij de boodschappen netjes in de auto zet, zegt hij dat hij de euro om kan wisselen. Hij beseft dat een euro meer is dan een gulden en dankt me. Hij spreekt geen woord Nederlands, maar zijn Engels is goed.
Dan ga ik mijn huurauto betalen en onderweg steekt er een laveloze man, nog met fles in de hand, de steeds drukker wordende weg over. Zo, dat is wat je nog eens doorzakken noemt. Er wordt flink geclaxonneerd -waar men hier sowieso goed in is-, maar de man heeft zoveel alcohol in zijn lijf dat hij het niet eens opmerkt. Hij zwaait af en toe naar uitwijkende auto’s.
De eigenaar van het verhuurbedrijf zou er de hele dag zijn en als aan kom, is het hek bij de ingang dicht. Ik moet hier aan wennen en dus rijd ik terug naar huis, begroet mijn altijd vrolijke hondje en kat die lekker in de koele slaapkamer heeft liggen slapen en berg de boodschappen op. Als ik het verhuurbedrijf bel, krijg ik een medewerker die zegt dat de baas er over een uur is. Ach, dan rij ik nog maar een keer. Ik moet wel tanken, maar tankstations zijn overal hetzelfde denk ik zomaar. Wel handig te weten of het een benzinemotor is, maar dat zal er wel bij de dop opstaan.
Ik bekijk de kaart van het eiland en de kat gaat er demonstratief bovenop zitten. Ik ga haar zometeen thuis laten en dat wil zeggen … binnen blijven. Maar ja, Keesje zit liever –weliswaar met lijntje aan – in de tuin en observeert alles. Lola de hond mag zometeen mee een tochtje over het eiland maken. Ik ga de westkant van het eiland eens bekijken en foto’s maken als er aanleiding toe is. Vast wel…
8/3/14
