Kleurrijk taalgebruik
Kleurrijk taalgebruik
Taalkundig klopt er weinig van, maar iedereen gebruikt het én het komt bij de ontvanger echt aan … dat vind ik nu leuk!
Soms denk ik dat we de essentie van de taal kwijt zijn, want waar hebben we nu taal voor? Als vorm om met elkaar te communiceren, te begrijpen. Als de taalpuristen van deze wereld dan zeggen dat een woord of zin niet in het Nederlands volgens de spelregels is, welke we met elkaar hebben afgesproken, dan heeft de taalpurist daar gelijk in. Je spreekt de spelregels met elkaar af en die worden er in meer of mindere mate ingeramd op de basisschool.
Waar we mijns inziens aan voorbij gaan is het gegeven dat wat er opgeschreven is, wél begrepen wordt door de ontvangende partij (hoe taalkundig fout dan ook). Ik heb dit proefondervindelijk vastgesteld! En eigenlijk gaat het daar bij communicatie toch om. Wat niet wegneemt dat als we alleen nog sms- en whatsapptaal gebruiken, het uiteindelijk taalkundig een zooitje zal worden en de kans op miscommunicatie aanzienlijk toeneemt.
Verder is er nog het aspect rond het plaatsen van zinsconstructies die taalkundig niet akkoord zijn, maar die de essentie wel beter en duidelijker neerzetten. Enerzijds gaat het weer om de boodschap die je in de meest passende vorm aan wilt laten komen bij de ontvanger en anderzijds je taalkundige vrijheid of misschien wel creativiteit. Waarbij niet het taalgebruik maar de boodschap leidend moet zijn. Ik ben daar wel eens discussies over aangegaan en tot op heden kan niemand me iets anders melden dan dat het taalkundig niet klopt … maar ja, dat wist ik al.
Omdat het zo fout is enkele voorbeelden die het nog eens kracht bijzetten: nihiler, minderder, telefonetisch. Soms is het tenenkrommend en soms is het gebruik heerlijk … en ik noem het dan ‘kleurrijk taalgebruik’!
15/5/13
