Genieten van het nu
Genieten van het nu
Ik moet bekennen, het is voor mij lang niet altijd gemakkelijk geweest om ook te genieten van het nu. Ik ben altijd met de toekomst bezig en leer, sinds ik de dingen doe die dicht bij me staan, dat ik ook en vooral kan genieten van de dingen dichtbij én die nu plaatsvinden.
Zo heb ik altijd katten gehad en nog en ik ben er gek op, maar pas sinds ik een kat heb die het woord relaxen heeft uitgevonden, zie ik dat het leven ook op die manier prachtig kan zijn. Ze ligt languit in de erker te kijken naar de vogels in de tuin, de eenden die spatteren in de plas of met sneeuw en ijs de voorzichtige eendenvoetjes die al vegend het eilandje in het water bereiken. Ze kirt als er een vlieg in de buurt komt en met een poot die slow motion maar doelgericht door de lucht lijkt te gaan, plet ze de vlieg en loopt vervolgens relaxed weg met een blik “had je maar niet in mijn buurt moeten komen”.
Sinds ik een hond heb, sleurt ze me niet alleen hardlopend mee naar buiten … maar ik wandel en hoe. Haar enthousiasme in de zomerzon, wanneer ze over het grasveld rolt en de sneeuw in de winter die opstuift als ze een sprintje trekt. Het zijn allemaal taferelen die ik hoogstwaarschijnlijk enkele jaren geleden niet opgemerkt zou hebben. Haar staart, tevens haar pretmetertje, gaat omhoog als ze een ander hondje ziet, ze daagt grote honden waar ze onderdoor kan lopen uit en komt, als ze zin heeft, naar me toe als ik haar roep. Ik mag haar eigenzinnige karakter wel en past, achteraf gezien, helemaal bij mij.
Maar het belangrijkste is dat ik een ritme gevonden heb waar ik me prettig bij voel. Ik maak lange dagen, sta vroeg op en na het sporten vind ik het lekker om met mijn huisdieren nog even een stukje te gaan wandelen. Zeker omdat het zo vroeg in de ochtend is én de natuur dan aan het ontwaken is. Als ik aan de slag ga ben ik bezig met mijn kledingbedrijf, met coaching of met schrijven en soms is het een combinatie. Maar het zijn de dingen die ik graag doe, waar ik goed in ben en welke ik verder uit wil bouwen. Normaal gesproken zou ik dan al dik met de toekomst bezig zijn, waar ik naar toe wil etc. Niet dat ik dat nu niet doe, maar ik ben ook druk met genieten van wat ik doe en hoe. Ik maak zelfs tussendoor tijd om andere dingen te doen. Politiek kan me bezighouden, maar ook hoe vaak we in Nederland ‘management by fear’ toepassen (tja, je haalt de manager niet uit de mens) en hoe agressief de mens is of kan zijn. Verwondering is in deze geen naïviteit, maar slechts een constatering dat we keer op keer dezelfde fouten maken en niets leren. Wat me de vraag doet stellen, hoe intelligent de mens werkelijk is.
De resterende tijd maak ik of plaats voor vrienden of ik zoek vertier op of ik schrijf of ik volg de actualiteit en zie met stijgende verbazing hoe haantjesgedrag keer op keer de boventoon voert en we het als menselijk ras maar niet voor elkaar krijgen om vreedzaam samen te leven. Ik zou er graag wat aan willen doen en middels mijn schrijven probeer ik iedere keer weer een druppel op die gloeiende plaat te zijn, onder het motto “vele druppels ….”.
Maar belangrijker nog, ik ben met heerlijke dingen bezig met het vizier gericht op de toekomst, maar vanuit het nu …
6/12/12
