Het huisdieren ochtendtoilet
Het huisdieren ochtendtoilet
Het is nog vroeg als ik Kees, de Perzische kat, in haar speciale schoudertas zet en Lola de riem om doe. Kees laat zich gewillig oppakken en Lola springt blij om mij heen. Zo blij dat ik haar tot rust moet manen om überhaupt die riem om te kunnen doen.
Als ik mijn eigen dagelijks fruithapje van de fruitschaal gepakt heb en de deur achter me gesloten heb, loopt er een uitermate vrolijk hondje voor me uit. Ze is altijd blij en helemaal als ze naar buiten mag. Mijn Shih Tzu wordt door menigeen aangezien voor een schoothondje voor een oudere dame, maar ik vrees dat zowel het hondje als de oudere dame erg triest zouden worden. Mijn Shih Tzu heeft behalve aandacht, wat volgens mij iedere hond prettig vindt, beweging nodig.
Als ik met mijn schoudertas, gevuld met kat, bij het bos aankom laat mijn hondje haar eerste lichamelijke lozing achter. Ze weet dat ze niet te pas en te onpas mag plassen en poepen en wacht altijd netjes tot de bosrand. Ze gaat er goed voor zitten en de kat kijkt verveeld naar de hond. Het duurt haar duidelijk te lang en ze gaat er, met haar ene pootje uit de tas, nog eens goed voor zitten. Ze is ongelooflijk nieuwsgierig en het liefst springt ze uit de tas om even lekker in een boom te klimmen en soms doet ze dat ook. Echter, Lola gaat er van uit dat alles wat er om haar heen beweegt, ook daadwerkelijk met haar wil spelen. Ze beseft niet dat niet iedereen haar zo schattig vindt als ik en dus springt ze met haar 6 kilo te pas en te onpas op de 4 kilo lichtere kat Kees. Thuis heeft Kees er niet zo’n last van, dat is immers haar domein en ze springt voor wat rust zo ergens op. In het bos wil Kees echter geen kleverig gesabbel aan haar delicate oren en anders blijft ze gewoon vanuit haar privédomein onder mijn arm rond zitten kijken. Inmiddels is Lola met haar volgende behoefte bezig en Kees weet niet beter dan dat ze daar een speciaal plekje in het bos voor zoekt. Een dagelijks ritueel wat we beide voor lief nemen.
Als ik door het wildhek gelopen ben, laat ik Lola los en op de heide trekt ze een sprintje. Maar nooit zover dat ze uit mijn zicht is en als ze al uit mijn zicht verdwijnt zie ik regelmatig haar kopje boven de heuvel uitkomen om mij te volgen. Lola is gek op de heide en rolt er graag in, wat tot gevolg heeft dat ik regelmatig delen bos en heide thuis uit haar langharige vacht mag kammen.
En als haar vriendinnetje dan ook nog op de heide verschijnt, een middelgroot hondje wat lijkt op een te klein uitgevallen rottweiler, is ze klaar en bestaan Kees en ik niet meer. Ze rennen minuten achter elkaar aan, ze daagt graag uit en springt erg hoog om op schofthoogte van haar vriendinnetje uit te komen. Lola een stoer en gespierd hondje en veel mensen staan er, door die lange vacht, niet bij stil hoeveel kracht ze heeft.
Moe en voldaan gaat ze minuten later liggen en staat ze me toe haar riem weer om te doen. Als ik de schoudertas even op de grond zet, ziet ze kans haar grote kop in de schoudertas te duwen en zo Kees nog even de schrik van haar leven te bezorgen. We moeten nog een kleine kilometer naar huis lopen en ook dat doet ze vol trots en pas thuis op de hooker gaat ze op haar fluweel zachte kleedje liggen, blaft nog een keer lafjes in de richting van Kees die nu lekker rustig door het huis kan lopen, en dan is ze in dromenland … voor even …
20/11/12
