Rennen in de heerlijke regen
Rennen in de heerlijke regen
Het regent ontzettend hard en toch besluit ik, als het nog niet helemaal licht is, te gaan hardlopen. Lola moet toch uitgelaten worden, dus ik trek de sportschoenen aan, een T-shirt met legging en een stevige trui er overheen. Ik ben niet van de jackjes … dan word ik nog liever nat. Wat ook plaatsvindt, want binnen honderd meter stromen de druppels over mijn hoofd en begint mijn langharig hondje al meer op een stevige rat te lijken. Maar we lopen beide stug door.
Ik voel me na een kilometer of wat schuldig, want normaal sla ik daar links af de bossen in en ga de heide over. Lola kan dan even los rennen, wat ze zoals iedere hond heerlijk vindt. Vandaag heb ik grote laarzen nodig om door het bos te banjeren en over de heide en aangezien ik sportschoenen aan heb, besluit ik rechtdoor te lopen en de polderweg te vervolgen. Mijn hondje is ook gewend linksaf te slaan en deze staat met haar natte kopje even beteuterd te kijken. Maar ze mag mee rennen in de regen, dus …. met groot plezier rent ook rechtdoor. Aangezien ze toch al nat is, rent ze met even veel enthousiasme door de enorme plassen langs de polderweg.
Als Lola toe is aan het legen van haar darmen doe ik even wat oefeningen en kijk om me heen. Het is nog schemerachtig en bij de paar boerderijen die ik in de verte zie, brand gewoon licht. Natuurlijk, de boeren zijn al op en ik kijk nog wat rond. Ik zie een zwerm vogels overvliegen, een konijntje een sprintje trekken door het veld en de paarden staan fier in de weide alsof het zonnetje op hun bolletje schijnt. Ik voel de druppels op mijn hoofd, via mijn haren drupt het langs mijn hoofd en mijn wimpers kunnen de druppels maar ter nauwer nood tegenhouden. Het lijkt inmiddels alsof ik huil, zo nat zijn nu ook mijn ogen. Hoewel ik niet echt huil ben ik wel ontroerd. De herfst is misschien niet met meest populaire seizoen, maar de regendruppels verwarmen haast, laten de geuren van de omgeving tot me doordringen en maken dat ik mijn lichaam meer voel dan ooit.
Intussen is Lola klaar met haar break en staat alweer in de startblokken. Nog enkele kilometers in de regen rennen en dan thuis onder een heerlijk warme douche … die herfst is zo slecht nog niet.
6/10/12
