Mama
Mama
De rust is er soms, soms ook niet.
Dan neemt dat kleine mensje het in me over.
Een mensje dat de controle wil hebben, zaken naar de hand wil zetten.
Het is een jongere versie van mezelf, met een vleugje van mama die op haar meisje denkt te moeten letten.
Maar meer dan af en toe een praatje met mama is eigenlijk niet nodig.
Ze houdt zich ongetwijfeld vast, anders is ze straks overbodig.
Toch moet ik haar dat wel zeggen.
Een conference call beleggen.
Zeggen dat ik van haar houd en ik moet bezweren,
dat ik het allemaal zelf moet leren.
22/7/12
