Positiviteitsgeneuzel
Positiviteitsgeneuzel
Ik probeer geen Neerlandicus de loef af te steken en win ook zeker niet de hoogste woordwaarde bij scrabble, maar dat neemt niets weg dat ‘positiviteitsgeneuzel’ bij de meeste mensen wel aankomt. Zeker nu we er mee dood gegooid worden door de economie die, tegen alle verwachtingen in, nog maar niet echt wil groeien.
Positiviteitsgeneuzel wordt uitgelegd als positief zijn, ook al dondert je zorgvuldig opgebouwde persoonlijke imperium achter je in duigen. Behalve dat positief zijn dan niet zo gemakkelijk is, is het deponeren als stelling weinig zeggend en verdient een hoge populismerating. Positiviteitsgoeroe’s vertellen dan wijselijk dat we het materiële achter ons moeten laten, meer naar ons lichaam moeten luisteren en eigenwaarde uit onszelf moeten halen. Op naar de verlichting!
Behalve dat dat nog wel eens waar zou kunnen zijn, hebben we – de maatschappij – het zelf gecreëerd. Je kunt het mensen niet eens kwalijk nemen dat ze materialistisch zijn. Leningen tot voor kort ‘te kust en te keur’, meerdere auto’s en meerdere vakanties per gezin, regelmatig een carrière stap maken (lees ook: meer salaris) voor beide partners en de kinderen vanaf de tiet de crèche in. Je hoort er niet bij als je er niet aan mee doet.
Plots moeten we het roer omgooien en is die tweede auto niet zo hard meer nodig, één vakantie is prima, welke we misschien zelfs in Nederland doorbrengen. Maar blijf vooral zitten waar je zit, want je baan kan zomaar verdwenen zijn. Ik bekijk het allemaal van een afstand en kan alleen maar concluderen dat het niet zo gek is dat mensen depressief worden, om vervolgens van de goeroe’s te moeten vernemen dat we allemaal vooral positief moeten zijn. Om gek van te worden, ik denk dat ik maar een bergtop in Tibet op ga zoeken.
2/4/12
