Gewoon even niets …
Gewoon even niets …
Het hoofd is even leeg.
Geen mensen die iets willen.
Geen internetsite die om antwoord schreeuwt.
Geen taak die klaar ligt.
Even niets …
… en toch leeft het leven, er is altijd iets.
Ik ruik, adem en praat,
maar ik ben er even niet bij gebaad.
Dit levert nieuwe energie, inspiratie,
wat resulteert in creatie,
wat resulteert in reactie,
wat resulteert in interactie.
Ik wil even een leeg hoofd.
Zoals bij de menselijke creatie is beloofd.
Toch is het normaal …
… en klinkt mijn schreeuw slechts als een hoop kabaal.
Ik staak mijn woorden …
… die klinken als akkoorden.
Ik omarm de stilte, de totale rust …
… en ben me van het niets bewust.
16/4/12
