De gruwelen van het naakte lijf
De gruwelen van het naakte lijf
Dit klinkt nogal hard en mogelijk ongenuanceerd, maar als je tijdens het zappen bij toeval geconfronteerd wordt met zwart wordende tanden, grote open springende puisten, ingegroeide teennagels of uitgescheurde vagina’s, dan zal de titel van dit artikel meer te plaatsen zijn.
Los van het feit dat het zaken zijn die de aandacht verdienen, al is het maar om mensen alert te maken, kan ik me niet voor kan stellen dat mensen met bepaalde aandoeningen blijven lopen. Aandoeningen waar men, in ieder geval ogenschijnlijk, onder gebukt gaat. Tanden die bijna zwart zijn, puisten die behalve ontsierend zijn ook enorm veel pijn doen of jonge vrouwen die geen seks kunnen hebben vanwege littekenweefsel rond de vagina, het komt allemaal voorbij. Het zijn allemaal mensen die om uiteenlopende redenen geen arts opzoeken en rond blijven lopen met zaken die veelal relatief eenvoudig op te lossen zijn. Hoewel de westerse maatschappij ook nadelen heeft, is dit nu net een van de voordelen.
Wat maakt dat mensen wel en public de lelijke puisten laat zien, in de vagina laten kijken of de bijna zwarte tanden voor de camera tonen … maar de arts niet raadplegen? Ik verbaas me er over dat een jarenlang probleem voor de camera plots wordt opgelost. Los van het feit dat het de mensen helpt, en dat is op zich al oké, roept het bij mij een gevoel op van excessen die voor de camera getrokken worden. Wat me verder opvalt, is dat de meeste doorverwijzingen leiden tot het aanpakken van de symptomen, maar niet de oorzaak aanpakken. Dat is een stap die gemist wordt en mensen juist aan het denken (en mogelijk handelen) zet.
Al met al heeft eer dergelijk programma ook mij weer aan het denken gezet over de gezondheidszorg en de houding van mensen … en is het dus het niet helemaal voor niets geweest.
1/12/11
