Waar is de verdraagzaamheid?
Waar is de verdraagzaamheid?
De programma’s op televisie duikelen over elkaar heen en de essentie gaat over iets wat de mens bezighoudt … het zinloze wat ruzie maken heet. Bij het bekijken van enkele van deze programma’s kan ik alleen maar bedenken: waar is de verdraagzaamheid?
Volwassen mensen die, omdat iemand (ooit) iets lelijks gezegd of gedaan heeft, elkaar de huid vol schelden. Daarnaast kunnen mensen ook zelf de fout in zijn gegaan en hebben ze dit weggedrukt of vinden het verschrikkelijk om ‘sorry’ te moeten zeggen. Maar dat je de nabijheid van familie niet meer toelaat of dat je je boos maakt om de boom bij de buren die wat zon wegneemt of kinderen die spelen en je dit als onderbuur hoort, zeg zoveel over de betreffende mensen. Het zijn slechts enkele van de talloze voorbeelden, waar we het woord verdraagzaamheid blijkbaar niet meer kunnen spellen.
Elkaar aanspreken op zaken, accepteert dat niet iedereen hetzelfde is en we dus met die verschillen moeten leven en je concentreert op je eigen leven, zijn zaken die we – althans zo lijkt het – op een tweede plan geschoven hebben. Het egocentrische wat men zegt dat in de jeugd geslopen is, heeft een veel grotere groep in de greep. Immers, hoe erg is dat je niet de hele dag zon in je tuin hebt, je familielid mogelijk ooit iets verkeerd gezegd heeft of die kinderen die spelen en je zo nu en dan een middagje toelaat dat je geen volledige rust hebt….
Jammer dat de wijsheid niet bij iedereen met de jaren komt, dat zou wellicht minder televisieprogramma’s opleveren, maar een hoop meer verdraagzaamheid.
24/11/11
