Vrouwelijke vrouwen in topfuncties
Vrouwelijke vrouwen in topfuncties
Als ik de meest recente cijfers bekijk van vrouwen in topfuncties, dan blijkt dat het nagenoeg geen een onderneming lukt om vrouwen in topfuncties te krijgen. Sterker nog, alleen TNT schijnt het in Nederland voor elkaar te krijgen. Waarom is dat toch … willen vrouwen wel?
Ik volg dit onderwerp met grote belangstelling, want ook ik vind het frappant dat er zo weinig vrouwen in topfuncties zitten. Enerzijds begin ik te twijfelen aan de drang van vrouwen, of eigenlijk het ontbreken ervan, om door te dringen tot topfuncties. Anderzijds is er natuurlijk het bestaande establishment wat voor het overgrote deel uit mannen bestaat en het wellicht heel diep van binnen niet echt als gewenst ziet om er een vrouw bij te zetten.
Natuurlijk wordt dit nooit officieel uitgesproken, dat kan ook niet. Maar wat me opvalt, is dat veel van de vrouwen die wel doordringen, en ik ken er inmiddels behoorlijk wat, iets mannelijks hebben. Waar ik natuurlijk direct bij zeg dat de uitzondering de regel bevestigt. Met dat mannelijke bedoel ik een mannelijke manier van handelen en behalve dat het mogelijk niet vanuit natuurlijk gedrag maar vanuit aangeleerd gedrag voortkomt, is het nou net wat we niet zoeken.
Het zal de minister ongetwijfeld over meer vrouwen in zijn algemeenheid gaan, maar mij gaat het er om dat er vrouwen in topfuncties komen, omdat momenteel de vrouwelijke managers – als ze vanuit hun vrouwelijkheid functioneren – meer voor elkaar krijgen. En hoewel het over een jaar mogelijk weer de man is die beter aan het roer kan staan, kan de vrouw in de huidige situatie meer voor elkaar krijgen en zijn ze dus extra gewenst. Daarmee gezegd dat het mij niet gaat om kost wat kost vrouwen aan te top te krijgen, maar de beste persoon voor de baan. En momenteel ligt er een enorme uitdaging voor bekwame vrouwelijke topmanagers. Maar ja, dan moeten ze wel “toegelaten” worden tot het netwerk wat grotendeels uit mannen bestaat en de vrouwelijke vrouw staat mogelijk ver bij hen vandaan.
Maak een afspiegeling van de paar vrouwelijke ministers in dit kabinet en je hebt je antwoord, waarbij ik niets zeg over de inhoudelijke kwaliteiten van deze vrouwen.
En heel misschien is de groep vrouwen die toch niet echt op die topfunctie zit te wachten groter dan we denken. Maar ook daar rust een taboe op, want als je gewoon mama met een parttime baan wil zijn of niet die ambitie hebt om door te stoten, maar gewoon een leuke baan waar jij je ei in kwijt kan, is dat toch not done om dit uit te spreken. Misschien ‘moeten’ we gewoon teveel? Het blijft me bezig houden …
15/11/11
