Alsof de zon op haar tenen loopt
Alsof de zon op haar tenen loopt
Door drukte is het er even niet van gekomen, maar ik heb vandaag weer eens een stevige wandeling gemaakt door het bos en langs het water. Weinig wandelaars en ik concludeer dat de meeste toch echt mooi weer wandelaars zijn, maar voor mij maakt het niet veel uit. Kat Keesje gaat mee, want die klimt graag in bomen en aan een lijntje doet ze dat een beetje verantwoord. Dat andere wandelaars hierom moeten lachen, interesseert me niet.
En ik kan in alle rust, want er zijn weinig wandelaars, heerlijk genieten van het herfstbos. Ik zie nog veel groen en voor midden november is dat toch een vreemde gewaarwording. Maar het maakt het bos alleen maar meer levendig. De eenden op het water hebben het blijkbaar ook nog naar de zin, want er komt meer dan genoeg geluid uit de kwakende vrienden.
Maar als ik net over de helft van mijn wandeling ben, zie ik heel voorzicht enkele zonnestralen door de half kale bomen schijnen. Heel voorzichtig alsof de zon op haar tenen loopt. Maar als ik in die stralen ga staan, voel ik nog enige warmte. Wat een heerlijk gevoel en hoe vanzelfsprekend is het om regelmatig die bossen in te gaan. Keesje staat erbij en kijkt er naar … ik krijg zomaar het gevoel dat niet zij de attractie van het bos is, maar ik.
18/11/11
